ขนมถ้วย
ขนมของแม่....ขนมถ้วย เมื่อไหร่ที่เห็นขนมถ้วยเหมือนเห็นเรื่องเล่าของแม่มันลอยเข้ามาในความทรงจำน้ำตาไหลแหมะๆ ขนมที่ทั้งรัก ทั้งชัง....
แม่เป็นผู้หญิงบ้านๆ ที่ไม่มีความรู้อะไร ไม่เคยไปโรงเรียน ไม่เคยรู้จักแม่ของตัวเอง ไม่เคยได้พบพ่อที่ฉันเรียกตา.. แม่เติบโตมาแบบ แม่อย่างของเขาเอง ไม่เคยมีใครสอนว่าแม่เขาต้องทำอย่างไรกับชีวิต...แต่หนึ่งที่ดูโดดเด่นกับความเป็นเขาคือ อาหารคาวหวานที่บรรจงทำสุดชีวิต.. ดูเหมือนมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เขามีความสุข...ขนมถ้วยเป็นขนมวีรกรรมชนิดหนึ่งที่ฉันจะจำมันไปจนวันตาย
แม่จะตื่นตีสามโม่แป้งด้วยโม่หินแกรนิตสีขลัง ที่ด้ามเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก... ข้าวสวยที่แช่น้ำผสมข้าวเหนียวเขี้ยวงูแช่น้ำค้างคืน... แม่จะบรรจงโม่มันอย่างช้าๆ มีจังหวะ เพราะโม่เร็วก็หยาบ โม่ช้าก็ไม่ได้ หยอดข้าวแช่ตามด้วยน้ำหนึ่งช้อน
ฉันเคยฝันว่าจะได้ขึ้นตำแหน่งนี้สักวันหนึ่ง...แต่ไม่เคยมาถึง แม่บอกยังเล็กเกินไปทำได้ไม่ดี...จนแม่เลิกขายขนมถ้วยก็ยังไม่เคยได้ทำ พอผลัดมือเป็นพี่สาวแค่บางครั้ง...เมื่อแม่ได้แป้งแล้วเทจะกรองมันด้วยผ้าขาวบางสองชั้น ทำวนไปอย่างนั้นสองถึงสามรอบ
พื้นที่โฆษณา |
หม้อสเตนเลสพร้อมฝาปิด | กระทะสเตนเลสพร้อมฝาปิด |
รอบแรกแป้งที่ไม่ละเอียดจะตกอยู่ในผ้าขาวบางเยอะสักหน่อย แม่ก็เอาไปโม่ใหม่จน เนื้อแป้งผ่านผ้าขาวบางทั้งหมด ขั้นตอนต่อมา แม่จะแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนที่หนึ่งละลายกับน้ำตาลก้อนนำไปกรองอีกแล้ว เอาเศษก้อนน้ำตาลออก แม่ก็พัก เอาดอกมะลิโรยไว้ แล้วก็หันมาทำตัวหน้า หน้าขนมก็ทำจากกะทิคั้นกับน้ำอุ่น ใส่กะทิแป้งเกลือ...เกลียดท่าแม่ชิมตอนแป้งดิบนี่มากมาย...ทำเองไม่ถูกใจหันวี้ดใส่ลูกนะ เจ้าอารมณ์แท้คนสวย แต่เคล็ดลับขนมอร่อยต้องทาปากแดงๆ
หลังจากนั้น นางก็อุ่นถ้วยตะไลด้วย เตาถ่าน สุมไปหน้าบ้านกระทะดำๆ กับลังถึงนึ่งขนมอันใหญ่ๆ หน้าที่ของเราคือนอนเฝ้าไฟคอยสุมไฟไว้ ต้องรักษาระดับความร้อนให้คงที่.. ฉันชอบตอนนี้ที่สุดในฤดูหนาวนั่งเฝ้าหน้าเตาไฟอุ่นๆ กับขนมถ้วยหน้าแตกมันของแม่...
นั่งเฝ้าหน้าเตาเคลิ้มหลับลงนอนขดอยู่หน้าเตาไฟ สะดุ้งสุดตัวตื่น ตกใจตื่น แม่ตีตายแน่ แต่กลับเป็นมืออุ่นๆ ของแม่ขยับผ้าห่มคลุมตัวให้.. แม่ยิ้มสวยที่สุดในชีวิตที่เคยเห็น เสียงแม่แผ่วเบา ง่วงก็นอนก่อนลูก แม่เอาขนมลงหาบเสร็จแล้วจะเรียก...สมองน้อยๆ ก็ผล็อยหลับอีกครั้ง...
ตื่นอีกทีก็ฟ้าสางแม่เตรียมขนมใส่หาบเสร็จแล้วและกระป๋องแดงใส่น้ำสำหรับแช่ถ้วยคู่ใจ ฉันก็นำมาวางไว้ข้างกาย แม่ยกไม้คานขึ้นไหล่... สวมหมวกงอบปีกกว้าง สวมเสื้อแขนยาวกันแดดเดินนำหน้าฉันไป...
ขนมถ้วยร้อนๆ จ้า ขนมถ้วยหน้าแตกมันมาแล้ว เสียงคานหาบไม้ไผ่เสียดสีเหวี่ยงไปมาเป็นจังหวะก้าวเดิน จังหวะ...ของชีวิต เริ่มก้าวย่างไปข้างหน้า...ทุกครั้งที่เห็นมันฉันนึกถึงยามรุ่งสางในฤดูหนาวเหลือเกิน...คิดถึงแม่ต้องกินขนมถ้วย...รักแม่นะคุณนายจอมเหวี่ยง
พื้นที่โฆษณา |
ชุดชามผสมสเตนเลส | ชุดหม้อและกระทะรวม 6 ชิ้น |
ตัวขนม | ||||
กะทิ | 250 | กรัม | ||
แป้งข้าวเจ้า | 60 | กรัม | ||
แป้งถั่วเขียว | 30 | กรัม | ||
แป้งท้าวยายม่อม | 15 | กรัม | ||
น้ำตาลปี๊บ หรือ น้ำตาลทรายแดง | 150 | กรัม | ||
เกลือ | 1/2 | ช้อนชา | ||
หน้าขนม | ||||
กะทิ | 250 | กรัม | ||
แป้งข้าวเจ้า | 2 | ช้อนโต๊ะ | ||
เกลือ | 1/2 | ช้อนชา | ||
วิธีทำ
1. ตั้งลังถึงนึ่งถ้วยตะไลให้ร้อน
2. ผสมตัวขนมและหน้าขนมแยกส่วนเอาไว้ นำไปกรองหลาย ๆ รอบ
3. เมื่อน้ำเดือดถ้วยตะไลร้อนแล้ว เทของเหลวตัวขนมลงไป 2/3 ถ้วย นึ่งประมาณ 5 - 10 นาที หรือจนเกือบสุก เทส่วนผสมหน้าขนมลงไป นึ่งไฟแรงจนหน้าขนมแตกมัน
4. ยกลงจากเตา ทิ้งไว้ให้เย็น ถึงค่อยแคะขนมออกจากถ้วย