ม่านชีวิต
ชื่อหนังสือ | ม่านชีวิต | ||
ผู้แต่ง | ธนายุทธ ลีห์ขจร | ||
ชื่อสำนักพิมพ์ | นานมีบุ๊คส์ | ||
พิมพ์ครั้งแรก | ตุลาคม 2560 | ||
ประเภท | นวนิยายขนาดสั้น | ||
แนว | ชีวิต | ||
ความพิเศษ | ชนะเลิศรางวัลประภัสสร เสวิกุล ครั้งที 1 ประจำปี 2559 | ||
ความยาว | 208 หน้า | ||
ISBN | 978-616-043-806-8 | ||
คำโปรยปกหลัง
เมื่อม่านชีวิตเปิดออก ทุกชีวิตเริ่มต้นและดำเนินต่อไป ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ สมหวังหรือพลาดพลั้ง มีรอยยิ้มหรือมีน้ำตา ชีวิตของเทเรซา เฉินก็เช่นกัน ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านทุกข์ผ่านสุข ผ่านร้ายและดีมามากมาย ทว่าเธอยังคงอดทนเดินหน้าสู้ต่อ จนกระทั่งถึงวันที่ม่านชีวิตปิดลง
ความรู้สึกหลังอ่านจบ
เล่มบาง ๆ แต่จับคนอ่านอยู่หมัด แม้จะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยไปกับตัวละครเอก แต่ก็ยังตามอ่านชีวิตของนางตั้งแต่ต้นเรื่องจนถึงหลับตาลงตลอดกาล ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงเป็นหนังสือที่ได้รับรางวัลชนะเลิศ รางวัลประภัสสร เสวิกุล ครั้งที่ 1
ผู้เขียนเลือกนำเสนอบางแง่มุมของตัวละครเอก โดยไม่ต้องเล่าหมดเปลือก แต่นั่นก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้คนอ่าน พอจะจินตนาการความเป็นมาเป็นไปในจุดเชื่อมโยงและพลิกผันบางอย่าง มีการเปรียบเทียบสถานการณ์จำเป็นในรุ่นแม่กับลูกชาย ทำให้มองเห็นต่างมุมกัน กลายเป็นความเข้าอกเข้าใจและเห็นใจกัน
ผู้เขียนสะท้อนหัวใจแม่ออกมาได้หมดเปลือก...แม่ก็คือแม่ แม่เก็บความสับสนกระวนกระวายใจ ความโกรธ ไม่พอใจ แม้แต่ความเจ็บป่วยของตัวเอง โดยไม่ยอมบอกลูก เพียงเพราะอยากให้ลูกมีความสุขและทนเห็นความทุกข์ใจของลูกไม่ได้ แต่เมื่อลูกเป็นทุกข์แม่อีกนั่นล่ะที่จะอยู่เคียงข้าง ลูบหัวลูบหลัง ทำอาหารให้กิน โดยไม่ต้องพูดอะไรกันมาก
แม้ตัวเอกจะตายตอนจบ ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดความเศร้าหมองในใจ การตายของตัวละครเอกกลับกลายเป็นการสร้างความสัมพันธ์ของตัวละครอื่นให้แน่นแฟ้นขึ้นไปกว่าเดิม และมีความหวังว่าตัวละครอื่น ๆ ที่อยู่ในภาระรับผิดชอบของตัวละครเอก จะมีทางเดินชีวิตในอนาคตที่ดีขึ้น
ชอบตอนจบแบบนี้มาก...เป็นกำลังใจให้นักเขียนต่อไปนะคะ
ป.ล. แอบคิดว่าผู้เขียน คือ อลัน โจว ในเรื่องนะคะ รู้เรื่องของ 'คุณน้า' ทุกเรื่องเลย